Voorbereidingen

De laatste week is begonnen. Een week vol van voorbereidingen op de reis en niet te vergeten op het feest van 6 juni. We verwachten rond de 80 gasten en de weervoorspellingen zijn goed. We hopen dat het weer net zo een mooie partij wordt als vorig jaar.

De reis begint volgende week in Valencia met een oversteek naar Ibiza. De baai van San Antonie is de eerste ankerplaats. Een vervelende en drukke baai met slechte anker ondergrond (hoog gras). We hebben daar een keer geschuild voor een storm die verwacht werd midden in de nacht. De wind zou aantrekken naar 40 knopen (windkracht 8 a 9) en in deze baai zouden we redelijk beschut liggen. Mooi niet. Rond 23.00 uur in de avond was het windstil. Gewoon geen storm dachten we. Het was erg druk in de baai met meer dan 100 schepen voor anker. Ook zij dachten dat ze hier beschut lagen. Rond 03.30 uur werden we wakker van geschreeuw, gefluit en gevloek in alle talen. De wind was heftig (uitschieters naar 45 knopen) en stond recht de baai in.

Het anker was aan het krabben (sleepte door het hoge gras) en we gingen recht op het schip naast ons af. In het donker lijkt alles veel heftiger of was het gewoon heftig? Karin riep naar de opvarenden dat ze de lifevesten aan moesten doen en niet op het dek mochten komen. Ik starte direct de motoren en Karin ging direct naar voren om het anker op te halen. Dat gaat gelukkig met een elektrische lier maar snelheid was geboden omdat de wind echt om ons heen loeide en er al meerdere schepen op drift waren. Gelukkig waren we net op tijd los en manouvreerden we tussen de andere schepen door naar ruimer water.

Pikke donker, Verstraler (zaklamp) aan, Karin voor op het schip, ik boven op de brug en naar elkaar schreeuwen (vanwege de storm) welke koers we moesten varen. Naar open zee ...? Nee geen optie want daar spookte het pas echt erg. Terug de baai in waar alle schepen nu aan het rondvaren waren in het pikke donker. Ook eng.

Naast de Ferrie (enorme veerboot) is een grote lege steiger waar het verboden is aan te meren. Er ging al 1 jacht naar toe en zo te zien was er plek voor 4 a 5 jachten. Nood breekt wet kwamen Karin en ik overeen en we koersten direct af op deze verboden en nog redelijk lege steiger. Best spannend om met deze storm onze boot aan de steiger te krijgen zonder schade. Met vereende krachten toch gelukt en nadat hij goed vast lag nog even ruzie gemaakt met de opvarende van de boot die voor ons had aangelegd. Ze wilden ons niet helpen. Nou ik (Ron) er op af om ze te vertellen dat dat best asociaal is. Het zal mijn adrenaline wel geweest zijn want achteraf niet zo een handige actie (ik alleen tegen 6 spanjaarden). Snel naar bed en heeeeel stil zijn. Rond 8 uur stond de politie op de boot te bonzen voor een bekeuring. Of, wanneer we direct zouden vertrekken, was een waarschuwing ook een optie. Direct vertrokken, de wind was weer gaan liggen, en gekozen voor de waarschuwing.

Deze baai wordt onze eerste ankerplaats.