Het rondje Ibiza

Vandaag alweer de laatste dag Ibiza. We gaan dit bijzondere eiland de komende jaren missen. De sfeer en de mensen die een kunst hebben gemaakt van " levensgenieten". Het is altijd leuk om hier naar mensen te kijken. Er lopen nog steeds mensen rond die hier in de jaren zeventig als hippie zijn aangekomen en dat nog steeds zijn. Vreemde mooie mensen. Mooi omdat ze van het leven genieten en een soort rust en "alle tijd" uitstralen. Gisteren bijvoorbeeld zat er een gezin te lunchen in Tiburon Formentera. Aan tafel mannen, vrouwen en oudere kinderen. Ik denk "opa" zat aan het hoofd van de tafel in een grote rieten leunstoel. Grijs, wat langer, haar achterover gekamd. Witte katoenen blouse lekker los en een blauwe korte broek. Voeten in het zand want het is een strandtent. Lekkere grote sigaar en genieten. Zo wil ik ook oud worden. Nog een voorbeeld. In Ibiza stad loopt een oudere man, type vorig voorbeeld, hand in hand met zijn iets jobgere vrouw. Man over de 70 vrouw ruim 50. Te flaneren hand in hand. Hij losjes gekleed en zij bijna naakt. Alleen een broekje aan. Maar haar hele lichaam was bijzonder (mooi) getatoeeerd. Bloemen en andere decoraties over haar hele lichaam, een kunstwerk. Zo wil ik ook oud wor ..........  Maar goed, we gaan morgenochtend heel vroeg oversteken naar Mallorca. Gisteren 2 spannende dingen meegemaakt. Er waaide een kussen van boord precies in de nauwe doorgang tussen Ibiza en Formentera. Ruim 30 knoop wind tegen en de boten vlogen links en rechts langs ons heen. Dat kussen moet terug! Na wat spannende manouvres, sommige best link, toch het kussen weten te redden. Eerst een poging van Dennis die mislukte. Toen een spectaculaire actie van Ina en karin. De boot is hoog weet je. Dus bij het zwemtrapje, elkaar vasthouden en roepen wanneer hij er aan komt. Het kussen. Karin was de "stopper" en Ina de " grijper". Toen het kussen aan boord werd getakelt ging er een gejuich op dat ongeveer lijkt op het scoren van het Nederlands elftal. Pfoe. Een ander spannend dingetje speelt nog steeds. Er is een blokje onder aan de blokken in de mast afgebroken. Viel zo op het dek. Het is een soort steuntje dat de blokken, wanneer het zeil omlaag is, ondersteunt en op hun plaats houdt. Ik ga er foto's van maken en opsturen naar Richard de Mechanic.. Oh ja, nog een dingetje. Na een heerlijke avond in Harbourclub Ibiza, waar we toch wel schrokken toen we moesten betalen, op weg in de rubberboot naar onze boot. We waren vergeten verlichting aan te doen en mee te nemen. Dus in het donker op zoek in Talamanca baai naar onze Cat. Daar aangekomen lag er een groot poenerig jacht te dicht naast ons. En precies zoals je verwacht ga ik, Ron , uit mijn dak. Hoe haalt die patser het in zijn hoofd om zo dicht bij onze boot voor anker te gaan. Straks botsen we. Ik haalde de schijnwerper te voorschijn, een goeie en probeerde zo de aandacht te trekken van de "patser". Even een reactie want er kwam een man aan dek. Voordat ik hem mondeling van repliek zou dienen grepen Karin en Ina in. Ik moest mijn mond houden en naar bed gaan. Vanmorgen bleek alles loos alarm want de boten lagen ver genoeg uit elkaar. Tot zover.