Lotte en Joris op de boot

Na prachtige stukken door de bergpassen van Zwitserland en Italië zijn we gister (vrijdag) middag om 14:00 aangekomen in de haven van Rosignano waar de boot op ons (Joris en Lotte) lag te wachten. Zoals gewoonlijk loopt het bij ons weer niet zoals gepland. Ron had de sleutels achtergelaten bij de sercurity zodat ik de deze op kon halen. Helaas werden de sleutels mij nog niet toe vertrouwd. Na een kort gesprek tussen Italië en Nederland kregen we te horen dat ze ongeveer om 15:00 Ron en karin zouden bellen. Mijn geduld was al aardig op, maar om de Italianen toch te vriend te houden zal je toch moeten blijven lachen. Terwijl ik richting de haven liep heeft Lotte een kleine 2 uur in de bloedhitte zitten wachten, want ja de auto was helemaal volgeladen met onze rotzooi. Na wat bellen kon ik eindelijk rond 15:30 naar de receptie op de haven, daar zat een vriendelijke mevrouw die mijn paspoort controleerde om te vergelijken met de naam die Ron had opgegeven. Zij vertelde mij dat het allemaal oké was en ze zou naar de man van de sercurity bellen dat hij de sleutel kon overhandigen aan ons. Niets leek minder waar, aangekomen bij de sercurity (een man die geen Engels sprak) probeerde te vertellen dat de naam waaronder de sleutel geregistreerd was niet overeen kwam met wat ik had opgegeven. Uiteindelijk hebben we toch de sleutel kunnen bemachtigen. Gelijk naar de boot gelopen om eens even neer te ploffen, wat was het die dag heet zeg! Na wat slokken water maar eens de airco aanzetten. En ja, dat ging natuurlijk ook niet gelijk. We hadden geen stroom :/ ik weer terug naar de receptie om te melden dat er geen stroom was. De vriendelijke vrouw had een aantel mannen van de haven opgeroepen om een te kijken wat er aan de hand kon zijn. Na wat zoek werk, 30 minuten verder bleek de aardlek eruit was gegaan. 
Na een heerlijke nacht slapen en weer lekker fris opgestaan kwam ineens de waterpolitie naast ons liggen, nog niks aan de hand. Totdat  meneer de agent naar onze boot kwam lopen en mij verzocht naar hem toe te komen. Zoals hij mij vroeg met een nors gezicht: "Can I see the document of the boat?". Ik vertelde de man dat ik mijn vader zou bellen en dat hij mij kon vertellen waar ik het document kon vinden. Uiteindelijk Ron aan de telefoon en hij vertelde mij dat het document niet op de boot lag. Toen dacht ik, shit wat nu!! Ik gaf de agent mijn telefoon met Ron aan de andere kant. Geen idee wat Ron hem allemaal heeft verteld maar het zal wel geholpen hebben want ze gingen gelukkig weg! De rest van de dag hebben we heerlijk gechillt met een biertje in de zon en het nodige voedsel ingeslagen. Nu gezellig een drankje bij de haven bar met een live band op de achtergrond. Top! Morgen in de middag verwelkomen we Judith, Fred en Bas.

Groetjes, Lotte en Joris